πως να βοηθησετε εναν φιλο που χει καταθλιψη

 Από την κλινικό Ευγενία Κυρέζη  

 Τα τελευταία χρόνια η κατάθλιψη είναι αρκετά συνηθισμένη στους ανθρώπους. Ο τρόπος ζωής μας, η κρίση που μας ταλανίζει τα τελευταία χρόνια, οι αλλαγές στην κοινωνία και άλλα έχουν συμβάλει στο να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη. Οι πιθανότητες είναι ότι κάποιος που γνωρίζετε παλεύει με την κατάθλιψη καθημερινά. Εάν αυτό το άτομο είναι κοντά σε σας, ίσως θέλετε να κάνετε ό, τι μπορείτε για να βελτιώσετε τον τρόπο που αισθάνεται και να τον ή την βοηθήσετε. Το ποιες από τις συμβουλές αυτές θα ακολουθήσετε, εξαρτάται από την σχέση που έχετε μαζί του ή μαζί της, σε ποιο ακριβώς σημείο βρίσκονται και το πόσο πολύ είσαστε διατεθειμένος να βοηθήσετε.

 Αποφύγετε τα κοινά στερεότυπα. Για όλους τους ανθρώπους πράγματα όπως μια ηλιόλουστη ημέρα, ο καθαρός αέρας, και μια θετική νοοτροπία κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται όμορφα για την ζωή και τους δίνουν δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν. Όλα αυτά τα πράγματα μπορεί να μην είναι εφικτά ή χρήσιμα σε άτομα με κατάθλιψη. Η κατάθλιψη είναι μια ψυχική διαταραχή, παρά μια φευγαλέα αίσθηση. Προσπαθώντας να δώσετε λίγο χαρά και ευεξία στον φίλο σας, δείχνοντάς του πράγματα σαν αυτά ώστε να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη ως κάτι το φανταστικό, μπορεί να κάνει τον φίλο σας να αισθάνεται ακόμη χειρότερα και ταυτόχρονα μειώνετε τον εσωτερικό αγώνα του. Με αυτό τον τρόπο τελικά κάνετε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που προσπαθείτε να πετύχετε, να κάνετε τον φίλο σας να αισθανθεί καλύτερα. Μην τον αντιμετωπίζετε διαφορετικά από πριν και διαφορετικά από τους άλλους. Ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε είναι να αλλάξετε τον τρόπο που αντιμετωπίζετε τον φίλο σας που έχει κατάθλιψη. Η παραμέληση να τον προσκαλέσετε στο πάρτι γενεθλίων σας, επειδή έχετε την αίσθηση ότι δεν θα ήθελε να έρθει, μπορεί να τον κάνει να αισθάνεται αποκλεισμένος. Ακόμη κι αν πιστεύετε ότι μπορεί να απορρίψει την πρόσκλησή σας δεν θα πρέπει να μην τον προσκαλέσετε στο πάρτι σας. Θα πρέπει επίσης να φροντίσετε όσο μπορείτε ώστε και οι άλλοι φίλοι σας και συγγενείς να του συμπεριφέρονται όπως ακριβώς γινόταν στο παρελθόν. Όπως ακριβώς συμπεριφέρεστε σε άλλους φίλους σας θα πρέπει να συμπεριφέρεστε και σ' αυτόν. Αυτό σίγουρα θα τον κάνει να νιώθει ισότιμος με τους υπόλοιπους φίλους σας. Μην αλλάξετε την συμπεριφορά σας προς αυτόν επ' ουδενί λόγο. Αν εστιάζετε στη θλίψη του συνεχώς θα τον κάνει μόνο να επικεντρωθεί περισσότερο στη θλίψη του. Συνεχίσετε να συζητάτε μαζί του για τα ίδια πράγματα για τα οποία μιλούσατε πάντα σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα. Συνεχίσετε να πηγαίνετε στα αγαπημένα σας μέρη μαζί και στείλτε τα ίδια αστεία μηνύματα που στέλνατε σε αυτόν στο παρελθόν. Έτσι Θα δώσετε μια αίσθηση ομαλότητας στη ζωή του η οποία είναι σημαντική όταν κάποιος αισθάνεται άσχημα ψυχολογικά. Καταλάβετε ότι μπορεί να μην θέλει τα ίδια πράγματα που ήθελε στο παρελθόν. Είναι αλήθεια ότι η κατάθλιψη μπορεί να αλλάξει ξαφνικά ένα άτομο. Μπορεί να μην αισθάνεται εξωστρεφής όπως στο παρελθόν. Ο φίλος σας, έχοντας τώρα κατάθλιψη, ίσως παλιά ήταν η ψυχή του πάρτι και έλεγε αστεία, πείραζε τους άλλους, χόρευε και έκανε όλους να γελάνε, τώρα όμως αισθάνεται πιο άνετα στο σπίτι του καθισμένος στον καναπέ. Αν δεν θέλει να βγει έξω και να βρεθεί με φίλους, θα πρέπει εσείς να πάτε σε αυτόν. Δεν βοηθάει καθόλου αν τον αφήνετε μόνο του. Θα πρέπει να τον κάνετε να νιώσει ότι έχει άτομα να στηριχθεί πάνω τους, άτομα που θα τον βοηθήσουν, ότι δεν είναι μόνος του. Ίσως χρειαστεί να αναλάβετε την πρωτοβουλία να έρθετε κοντά του όταν ο φίλος σας έχει αποσυρθεί λίγο περισσότερο από τους υπόλοιπους. Μην περιμένετε να σας καλέσει αυτός στο σπίτι του δημιουργήστε ευκαιρίες να πάτε εσείς σε αυτόν και να τον δείτε, να του κρατήσετε παρέα, να τα πείτε ακόμη όπως παλιά. Υποστηρίξτε τον σε αυτά που αγαπά: Τα άτομα με κατάθλιψη χάνουν μερικές φορές την επαφή με τα χόμπι ή τα ενδιαφέροντα που είχαν κάποτε. Η κατάθλιψη δημιουργεί κάτι σαν σύννεφο που κάνει την χαρά και ευχαρίστηση να φαίνεται ανέφικτη ή ομιχλώδης κατά περιόδους. Εάν ο καταθλιπτικός σας φίλος αγαπούσε να γράφει και να διαβάζει, δώστε του την ευκαιρία να ξαναζήσει αυτή την χαρά, κάντε του δώρο μια σειρά βιβλίων με θέματα που του άρεσαν και ίσως του αρέσουν ακόμη. Δώστε του κάποιο μικρό δώρο που είναι προσαρμοσμένο στα χόμπι του, ώστε να τους θυμίσετε ότι τον σκέφτεστε και ότι βρίσκεστε κοντά του. Αφήστε την φαντασία σας να δουλέψει, εσείς ξέρετε τον φίλο σας καλύτερα. Εάν σε αυτόν άρεσε η κηπουρική, προσφέρετε να έρθετε και να βοηθήσετε στη συγκομιδή των λαχανικών του ή την περιποίηση των λουλουδιών του. Αν του άρεσε το ποδόσφαιρο συζητήστε μαζί του τα τελευταία κατορθώματα της ομάδας του. Προτρέψτε τον να δείτε μαζί κάποιο παιχνίδι τις ομάδας του ακόμη κι αν δεν σας αρέσει το άθλημα ιδιαίτερα. Αν στην φίλη σας άρεσε η μόδα προτείνετέ της να πάτε για μια βόλτα στα μαγαζιά. Πολλές φορές η αγορά νέων πραγμάτων μπορεί να βοηθήσει τα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη. Αυτά είναι μικρά αλλά πολύ υποστηρικτικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Δείξτε ότι θέλετε να βρίσκεστε μαζί του ή μαζί της και συνεχίζετε να θέλετε να κάνετε μαζί πράγματα που συνηθίζατε να κάνετε στο παρελθόν. Κάντε τον εαυτό σας διαθέσιμο: Πρέπει να κάνετε τον φίλο σας με κατάθλιψη να νιώσει ότι είστε πάντα εκεί γι' αυτόν. Ακόμα κι αν δεν δεχθεί την προσφορά σας να κάνετε παρέα, θα μπορούσε να είναι παρήγορο να γνωρίζει ότι πάντα έχει σε κάποιον να στραφεί αν τυχόν αισθάνεται ιδιαίτερα άσχημα ή ακόμη και μοναξιά. Πρέπει να του πείτε ότι μπορεί να σας μιλήσει όποτε το χρειάζεται και ότι θα είστε εκεί για να ακούσετε τα πάντα από αυτόν χωρίς κρίση. Ακούστε οτιδήποτε έχουν να σας πει και προσπαθήστε να προβάλετε την ευχάριστη όψη των πραγμάτων. Ποτέ μα ποτέ μην κρίνετε αυτό που έχει να σας πει. Όταν έχετε να πείτε καλά λόγια για κάτι που σας λέει να είστε πάντα γενναιόδωροι. Μην τσιγκουνευτείτε τις φιλοφρονήσεις και τα καλά λόγια που θα τον ανεβάσουν και θα τον κάνουν να νιώσει καλύτερα. Μην προσβληθείτε από την συμπεριφορά του: Ο φίλος σας με κατάθλιψη μπορεί να μην θέλει να μιλήσει ή να σταματήσει να θέλει να κάνετε παρέα ή να βγαίνετε έξω μαζί. Το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσατε να κάνετε, σε αυτή την περίπτωση, είναι να γίνετε πιεστικοί ή να του δείξετε ότι είστε προσβεβλημένοι. Το πιο πιθανό είναι ότι ο φίλος σας μπορεί να μην έχει καταλάβει πώς ή γιατί σας ενόχλησε η συμπεριφορά του. Μη ξεχνάτε ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται σε κατάθλιψη αντιμετωπίζουν πολλά δικά τους θλιβερά συναισθήματα και δεν θέλουν να αισθάνονται υπεύθυνοι και για το πως αισθάνονται οι άλλοι. Ο φίλος σας μπορεί να ακυρώσει σχέδια που κάνατε από καιρό σε καιρό ή να μην απαντήσει σε μια τηλεφωνική σας κλήση. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να φερθείτε εγωιστικά και να του κρατήσετε μούτρα. Απλά δώστε του λίγο χρόνο και το πιο πιθανό έχοντας και την δικιά σας βοήθεια να καταλάβει ότι η συμπεριφορά του δεν ήταν η σωστή. Κάντε υπομονή και έτσι θα τον βοηθήσετε πραγματικά. Πρέπει να κρατάτε τον εαυτό σας σε φόρμα: Δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσετε να βοηθήσετε κάποιον που βρίσκεται σε κατάθλιψη αν δεν βρίσκεστε στην καλύτερη φόρμα που μπορείτε να είστε. Δεν πρέπει η συγκεκριμένη κατάσταση να σας επηρεάσει και να αφήσετε τον εαυτό σας. Δεν θα είστε δυνατοί να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε την κατάσταση. Προσπαθήστε να κρατάτε τον εαυτό σας υγιή και σε όσο γίνεται καλύτερη διάθεση. Η σωστή διατροφή και η άσκηση θα σας βοηθήσει σίγουρα σε αυτό. Απ' την άλλη μεριά με αυτό τον τρόπο θα δώσετε και το καλό παράδειγμα στο φίλο σας και ίσως αυτό τον κάνει να σας μιμηθεί. Αυτό φυσικά θα είναι πολύ καλό και γι' αυτόν και θα τον βοηθήσει να αρχίσει να βλέπει τα πράγματα με άλλο μάτι. Χρησιμοποιήστε όση βοήθεια μπορείτε να πάρετε: Στη προσπάθειά σας να αντιμετωπίσετε την κατάθλιψη ενός φίλου ή ακόμη και συγγενή θα πρέπει να φανείτε δυνατός. Δεν θα πρέπει να αφήσετε να σας καταβάλει η συγκεκριμένη κατάσταση. Μην ξεχνάτε ότι : Το να ρίχνεις τον εαυτό σου με πλήρη δύναμη στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης άλλων ανθρώπων μπορεί να σε οδηγήσει σε κόπωση και με τη σειρά σου να πέσεις και εσύ σε κατάθλιψη, που θα είναι ότι χειρότερο και για τους δυό σας. Θυμηθείτε ότι δεν είστε θεραπευτής ή ψυχολόγος και δεν έχετε ούτε την εμπειρία ούτε την γνώση για να αντιμετωπίσετε τέτοιες καταστάσεις. Προσπαθείτε μεν να κάνετε ότι είναι δυνατό για να βοηθήσετε τη κατάσταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είστε ειδικός ή ότι θα μπορέσετε να αντιμετωπίσετε μια πολύ δύσκολη περίπτωση. Θα πρέπει να καταλάβετε άμεσα αν οι τρόποι που δοκιμάσατε ή δοκιμάζετε έχουν αποτέλεσμα. Όταν δείτε ότι ό, τι κι αν έχετε κάνει δεν μπορεί να βοηθήσει τον φίλο σας τότε θα πρέπει να είστε έτοιμοι να δείξετε στον φίλο σας πόρους που μπορεί να χρησιμοποιήσει όπως η βοήθεια ενός επαγγελματία. Ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας μπορεί, από την μια μεριά να μην συμπονέσει τον φίλο σας όπως κάνετε εσείς, αλλά έχει την γνώση και τα μέσα ώστε να μπορέσει να τον βοηθήσει. Μην ξεχνάτε ότι η δουλειά του μπορεί να γίνει πιο εύκολη αφού θα έχει εσάς ως συμπαραστάτη και βοηθό.   [Πηγή: www.doctv.gr]

Read More

Πώς Είναι να Ζεις με Κρίσεις Πανικού

H διαταραχή πανικού με παγιδεύει και με πνίγει στον φόβο και τις αρνητικές σκέψεις. Όμως με την κατάλληλη θεραπεία μπορείς να ζήσεις με αυτό.

Το ανθρώπινο σώμα έχει τον δικό του τρόπο να διαχειρίζεται την πίεση και το άγχος σε οριακές στιγμές. Το acute stress response (αντίδραση σε οξύ στρες), αυξάνει τους καρδιακούς παλμούς, διαστέλλει τις διόδους του αέρα και συστέλλει τα καρδιακά αγγεία, στέλνοντας επιπλέον αίμα και οξυγόνο στους μυς, έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι να «δραπετεύσουμε» από μια κατάσταση που είναι επικίνδυνη για την ζωή μας: ένα άγριο ζώο, ένα γρήγορο αυτοκίνητο που έρχεται κατά πάνω μας, έναν επικίνδυνο άνθρωπο. Όσο έχει να κάνει με τις φυσιολογικές αντιδράσεις μας, είναι από τις πλέον σημαντικές. Μόνο που καμιά φορά μπορεί να βραχυκυκλώσουμε.

Ο Charles Darwin, ο οποίος επί χρόνια λέγεται ότι υπέφερε από μια εντονότατη διαταραχή πανικού, η οποία συχνά πυκνά τον άφηνε παγιδευμένο στο σπίτι του, υποστήριζε πως το να είσαι σε κατάσταση «alert» τον περισσότερο χρόνο της ημέρας σου ήταν σημάδι ενός εξαιρετικά εξελιγμένου όντος. Το acute stress syndrome όμως όπως μας εξηγούν οι Mark Williams και Danny Penman στο Mindfulness: A Practical Guide to Finding Peace In a Frantic World, «δεν είναι συνειδητό. Ελέγχεται από τα πιο πρωτόγονα κομμάτια του εγκεφάλου μας, πράγμα που σημαίνει ότι η ανάλυση ενός εξωτερικού κινδύνου είναι πολλές φορές αρκετά απλοϊκή. Μάλιστα, δεν διαχωρίζει μεταξύ ενός εξωτερικού κινδύνου όπως μια τίγρη και ενός εσωτερικού κινδύνου όπως μια οδυνηρή ανάμνηση ή μια μελλοντική ανησυχία. Τα αντιμετωπίζει όλα ως μια απειλή που είτε πρέπει να αντιμετωπιστεί είτε πρέπει να αποφευχθεί». Όπως ανέλυσε εκπληκτικά ο αρχισυντάκτης του Atlantic Scott Stossel, στο εξαιρετικό του βιογραφικό βιβλίο My Age of Anxiety: «ένα είδος που φοβάται για τους σωστούς λόγους, αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες επιβίωσής του. Οι αγχώδεις άνθρωποι σαν κι εμάς είναι λιγότερο πιθανό να αφαιρέσουμε τον εαυτό μας από τον πλανήτη, με το να χορεύουμε στην άκρη ενός γκρεμού ή με το να γίνουμε πιλότοι μαχητικών αεροσκαφών».

Καμιά φορά βέβαια το «επικίνδυνο», είσαι απλά εσύ.

Αντιμετωπίζω το «τέρας» του άγχους υπό την μορφή μιας διαταραχής πανικού εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Δύο φορές έχει εξελιχτεί σε βαριά κατάθλιψη, εκείνη που σε παγιδεύει στο διαμέρισμά σου και δεν σε αφήνει να κάνεις τίποτε άλλο πέρα από το να βλέπεις Simpsons στο YouTube και να τρως μπισκότα.

Ακολούθως, όπως πολλά άλλα άτομα που πάσχουν από αυτήν την διαταραχή, άρχισα να εξελίσσω μια συμπεριφορά αποφυγής, σχετικά με τα μέρη στα οποία παλαιότερα είχα πάθει κάποια κρίση πανικού. «Όχι, δεν θα περάσεις από το πάρκο για να πας στο μάθημα, γιατί την προηγούμενη εβδομάδα έπαθες κρίση πανικού εκεί», ή «ξέρω ότι αυτό το μπαρ έχει μόνο μια τουαλέτα, καλύτερα να το αποφύγω μην τυχόν και φρικάρω αν θέλω να πάω και έχει ουρά». Τα παραπάνω ακούγονταν στο κεφάλι μου με την μορφή αέναου εσωτερικού διαλόγου. Το να ξέρω που βρίσκονταν οι τουαλέτες σε κάθε μέρος που πήγαινα ήταν από τα πλέον βασικά πράγματα. Έπρεπε να υπάρχει πάντα ένα μέρος στο οποίο μπορούσα να «δραπετεύσω» αν με έπιανε κάποια κρίση, ειδικά να σκεφτεί κανείς ότι ο πανικός μου συνήθως εκφραζόταν με κάποιο εντερικό πρόβλημα. Αν δεν μπορούσα να δω μια έξοδο κινδύνου ή μια τουαλέτα, ήμουν καταδικασμένη.

Προχωρώντας την ιστορία στο σήμερα, ενώ θα μπορούσα να γράψω μια ολόκληρη έκθεση σχετικά με το πώς είναι να ζεις με μια διαταραχή πανικού, εντούτοις πρέπει να παραδεχτώ ότι η πρώτη μου ουσιαστική πρόοδος ήρθε μόλις μερικά χρόνια πριν, ενώ θα ήταν ψέματα αν έλεγα πως η ιδέα μιας κρίσης πανικού δεν με τρομάζει πλέον. Άλλωστε πως είναι δυνατόν να ΜΗΝ σε τρομάζει; Το καλό βέβαια είναι πως πλέον η αίσθηση του φόβου δεν είναι τόσο έντονη, γιατί έχω αναπτύξει πια τις τεχνικές μέσω των οποίων διαχειρίζομαι το άγχος μου όταν αυτό αρχίζει και δυναμώνει και όχι όταν αυτό πλέον έχει ρίξει το «κύμα» πάνω μου. Ξέρω πια πως ακόμα και αν με πιάσει μια κρίση πανικού θα είμαι καλά όταν τελειώσει και προσπαθώ να αντιμετωπίζω την κατάσταση όσο καλύτερα μπορώ.

Η διαταραχή πανικού είναι μια κρίση άγχους που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες κρίσεις πανικού και έναν συνεχή φόβο ότι μια κρίση πανικού μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Τα στατιστικά τα οποία σχετίζονται με την διαταραχές πανικού στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα οποία συνελέγησαν το 2007, δείχνουν πως το 1.1 του ενήλικου πληθυσμού (1.3% στις γυναίκες και 1% στους άντρες) πάσχει από διαταραχή πανικού.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αριθμός είναι μεγαλύτερος και φτάνει το 2.7% του ολικού πληθυσμού. Βέβαια, μιλάμε μόνο για τους «επίσημα» καταγεγραμμένους. Ο παθολόγος μου, μου είπε πρόσφατα πως το άγχος και το στρες είναι ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς του, ξεπερνώντας τον βήχα ή το κρύωμα.

Ο πανικός υπάρχει σε πολλές «εκδόσεις». Μπορεί να εκφράζεται με μια άβολη αίσθηση στο στομάχι, που μοιάζει λες και σε έχει χτυπήσει τραίνο στα σωθικά. Το δικό μου προσωπικό «κοκτέηλ» συνήθως περιλαμβάνει ένα μούδιασμα από την κορυφή ως τα νύχια, χλόμιασμα στο πρόσωπο, μια αίσθηση ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω και μια ανακατωσούρα στο στομάχι. Νιώθω λες και είμαι έτοιμη να κάνω εμετό ή να χεστώ ανά πάσα στιγμή. Το πρώτο κομμάτι έχει γίνει πολλές φορές, το δεύτερο μέχρι στιγμής ποτέ, αν και έχω φτάσει πολύ κοντά. Είναι ένας συγκλονιστικά απαίσιος «χορός».

Αρχισα να εξελίσσω μια συμπεριφορά αποφυγής, σχετικά με τα μέρη στα οποία παλαιότερα είχα πάθει κάποια κρίση πανικού.

Υπάρχουν βέβαια και τα στοιχεία που αφορούν τις εγκεφαλικές, τις αντιληπτικές αντιδράσεις. Παλαιότερα, τα σωματικά συμπτώματα ξεπερνούσαν τα εγκεφαλικά. Αργότερα εξελίχτηκαν σε σκέψεις τύπου «θα εκραγώ, το σώμα μου κλείνει, θα με δει όλος ο κόσμος να το χάνω, το χάνω, χάνω το μυαλό μου. Αυτό είναι. Το επόμενο βήμα είναι το ψυχιατρείο».

Ο τρελός χορός δεν σταματάει αν δεν κορυφωθεί το άγχος. Σε χτυπάει ανά κύματα, μέχρι που σε αφήνει. Ακολουθεί η εξάντληση, που σε αρπάζει για τα καλά.

Σε διάφορα σημεία της ζωής μου, έχω «χτυπηθεί» από κρίσεις πανικού, περισσότερο από μια φορά την ημέρα. Η πρώτη μου «κατάρρευση» (οι ψυχολόγοι μας συμβουλεύουν να μην χρησιμοποιούμε αυτήν την λέξη πια, αλλά έτσι το αισθάνθηκα) έγινε όταν ήμουν στον τρίτο χρόνο του πανεπιστημίου, τότε που ο φόβος μου για τις κρίσεις πανικού ήταν πια 24ωρος. Φοβόμουν να πάω στο σουπερμάρκετ που ήταν μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά, πόσο μάλλον να πάω στο μάθημα. Χρειαζόμουν ένα σχέδιο απόδρασης οπουδήποτε κι αν ήμουν, ακόμα και αν πήγαινα απέναντι από το σπίτι μου για να πάρω γάλα.

Τελικά, όλη αυτή η κατάχρηση αδρεναλίνης υπερφόρτωσε τον εγκέφαλό μου και έπεσα σε βαριά κατάθλιψη.

Ακολούθησε μια κανονική αποπροσωποποίηση, κοιμόμουν για 16 συνεχόμενες ώρες και η όρεξή μου πήγε περίπατο, με αποτέλεσμα να χάσω 20 κιλά σε τρεις εβδομάδες. Δεν μπορούσα να κουνηθώ. Μετά από πέντε ημέρες ακινησίας στο κρεβάτι, που τις πέρασα ακούγοντας το Moon Pix της Cat Power ξανά και ξανά (είχα διαβάσει ότι το έγραψε ενώ υπέφερε κι αυτή από κάτι παρόμοιο, οπότε ένιωθα ότι ήταν ταιριαστό), άρχισα να ανησυχώ σχετικά με το τι θα έλεγα στους καθηγητές και στους γονείς μου. Για μια ακόμη φορά πήγα στον παθολόγο μου. Μου πήρε δύο ώρες να καλύψω μια απόσταση ενός μιλίου. Με έβαλε να πάρω Sertraline (που δίνεται συχνά σε περίπτωση διαταραχών πανικού) και diazepam και με έστειλε για ψυχοθεραπεία, κάτι που δεν είχα κάνει από τότε που είχα φύγει για το Λονδίνο, παρά το γεγονός ότι δεν είχα βελτιωθεί και δεν είχα μάθει να διαχειρίζομαι την κατάστασή μου. Δεν ζούσα ακριβώς, δεν ήμουν ποτέ «εκεί».

Η ψυχοθεραπεύτρια στην οποία με έστειλε δεν μου άρεσε όμως. Ήταν πολύ νεαρή, περνούσε τον χρόνο της σημειώνοντας στο χαρτί της και σπάνια με κοίταζε. Τα παράτησα μετά από 4 συνεδρίες σκεπτόμενη πως δεν άξιζε τον κόπο. Σκέφτηκα πως αφού και οι δύο ψυχολόγοι τους οποίους είχα δει δεν με είχαν βοηθήσει να καταπολεμήσω τις κρίσεις πανικού μου, τότε η θεραπεία δεν μπορούσε να μου δώσει κάτι. Συνέχισα να το πιστεύω αυτό μέχρι περίπου πριν τρία χρόνια, ότι δηλαδή η όποια θεραπεία δεν μπορούσε να μου κάνει τίποτα, αν δεν περιελάμβανε χάπια.

Η νέα φαρμακευτική μου αγωγή δεν έκανε κάτι φανταστικό ή μεγάλο, απλά ένιωσα πως με τον καιρό άρχισα να μην περνάω τόσο χρόνο μέσα στις σφαίρες των έμμονων ιδεών μου, πράγμα που με βοήθησε κατά πολύ να αντέχω την καθημερινότητά μου. Πλέον μπορώ να καταλάβω πόσο βάρος ήμουν στον σύντροφό μου τότε, καθώς δεν μπορούσα να του εξηγήσω γιατί έπρεπε να κάνω και να μη κάνω κάποια πράγματα. Ένιωθα τόση ντροπή, που σπάνια εξηγούσα σε ανθρώπους τι μου συνέβαινε, από φόβο μην με πουν «τρελή» και αυτό ίσχυε ακόμα και στην περίπτωση του συντρόφου μου. Μόνο μια φίλη μου ήξερε πραγματικά τι μου συνέβαινε, Κατά τα λοιπά απλά επιβίωνα.

Έμεινα στα αντικαταθλιπτικά για μερικά χρόνια, προχωρώντας όμως σε επίπεδο καριέρας με γοργούς ρυθμούς. Ο φόβος της κρίσης πανικού εξακολουθούσε να με συνοδεύει, αλλά η σκέψη έγινε λιγότερο βαριά με τον καιρό. Όταν θα με έπιανε κάποια κρίση – συνήθως μια τη εβδομάδα, αντί για κάθε μέρα – μου έπαιρνε μερικές ημέρες να επανέλθω, αλλά σε γενικές γραμμές ήμουν καλά.

Τα κατάφερα και όταν έκοψα τα χάπια, πηγαίνοντας πλέον σε μια άλλη ψυχολόγο που όμως ήταν μια πιο μεγάλη (βλέπε μητρική) φιγούρα. Πήγαινα από φοβερή δουλειά σε φοβερή δουλειά, έγραφα πολύ και ταξίδευα τον κόσμο, παίρνοντας συνεντεύξεις από κόσμο που θαύμαζα. Στην επιφάνεια της ζωής μου, όλα ήταν άψογα, μπορούσα να αντιμετωπίσω τα πάντα: αγχώδεις συναντήσεις, μεγάλες πτήσεις, όλο και πιο δύσκολα project. Κάτω όμως από την επιφάνεια, το χάος άρχισε να επιστρέφει. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι ίσως δεν έπρεπε να είχα κόψει τα αντικαταθλιπτικά. Σε κάποιο μέρος του μυαλού μου, τα έβλεπα ως την λύση έκτακτης ανάγκης. Τα έπαιρνες λίγο πριν την πλήρη κατάρρευση, ένα βήμα πριν τον ζουρλομανδύα και το ηλεκτροσόκ.

Γιατί δηλαδή να χρειαζόμουν ένα χάπι, που όταν έβαζα στο στόμα μου κάθε μέρα, με έκανε να νομίζω ότι χωρίς αυτό δεν μπορούσα να λειτουργήσω σαν άνθρωπος; Και τι έγινε που οι φίλοι μου ανησυχούσαν όλο και περισσότερο, επειδή ακύρωνα όλο και περισσότερα ραντεβού την τελευταία στιγμή, επειδή με έπιανε μια κρίση πανικού και δεν μπορούσα να κουνηθώ; Γιατί να το μάθουν;

Δεν τα έφερνα βόλτα όμως. Υποκρινόμουν ότι όλα ήταν εντάξει, αλλά χρειαζόμουν βοήθεια. Με το πέρασμα των χρόνων είχα γίνει μια ειδική στο να κρύβομαι, μιας και κανείς, μα κανείς δεν μπορούσε να σου πει ότι έπασχα από μια διαταραχή πανικού, αν εξαιρέσει κανείς το γεγονός ότι δεν μπορούσα να είμαι σε βαγόνι του μετρό για παραπάνω από δύο στάσεις. Αν άρχιζα να νιώθω πανικό όταν ήμουν έξω με κόσμο, απλά πήγαινα στο σπίτι νωρίς. Με το να αποφεύγω καταστάσεις ξανά και ξανά, κατάφερνα να δώσω την εντύπωση ενός κανονικού ανθρώπου. Μέχρι που πριν τρία χρόνια, κατέρρευσα και πάλι. Ξέρω ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιώ αυτήν την λέξη, αλλά είναι η μόνη που ταιριάζει. Αυτήν την φορά ήταν χειρότερα από την προηγούμενη φορά.

Έπεσα πάλι σε κατάθλιψη. Αυτήν την φορά η κατάρρευση έφερε κλάμα, ζαλάδα και μια άρνηση για φαί, που για όσους με ξέρουν ήταν το πιο ανησυχητικό από όλα. Ένα βράδυ πήγα για ύπνο και όταν ξύπνησα ήμουν ένας άλλος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που δεν μπορούσε να περπατήσει σε μια ευθεία, που δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει, που του έπαιρνε πάνω από μια ώρα για να φάει μια φρυγανιά, που δεν μπορούσε να ανοίξει την πόρτα στον ταχυδρόμο, που δεν μπορούσε να ετοιμάσει ένα μπάνιο, που δεν μπορούσε να σηκώσει το τηλέφωνο, που δεν μπορούσε να ταΐσει γάτες. Σωματικά, ένιωθα συνεχώς λες και κοιτούσα τα πάντα από ένα τεράστιο ύψος, μια μόνιμη αίσθηση ιλίγγου. Ο φόβος είχε επιβληθεί πάνω σε όλα.

Την ημέρα που βρήκα τον εαυτό μου να κοιτάει το ντουλάπι με τα φάρμακα για πάρα πολύ ώρα, σκεπτόμενη πόσο χάπια θα έπρεπε να πάρω για να με βγάλουν νοκ-άουτ, χωρίς όμως αυτά να με στείλουν για πλύση στομάχου και στο ψυχιατρείο, αποφάσισα να βρω τον πλησιέστερο συμπεριφορικό ψυχολόγο. Για καλή μου τύχη βρήκα έναν πολύ κοντά μου και κατάφερα να τον δω το ίδιο απόγευμα. Μου είπε ότι η κατάσταση είχε κορυφωθεί πλέον, αλλά πως μπορούσα να ανακτήσω τον έλεγχο, τη ίδια στιγμή που τα πόδια μου έτρεμαν (ένα νέο μπόνους της κατάστασής μου) και πάλευα με την σκέψη του να φύγω τρέχοντας από το γραφείο του και να επιστρέψω στο κρεβάτι μου. Έμεινα όμως, τον άκουσα. Ήταν αστείος, αθυρόστομος και είχε μια βαθύτατη γνώση σχετικά με το γιατί ο εγκέφαλός μου συμπεριφερόταν έτσι, κάτι που του το εκτίμησα πολύ.

Εκείνο το απόγευμα ήταν το πρώτο μεγάλο βήμα προς τα εμπρός που είχα κάνει στα τελευταία 15 χρόνια. Ξεκίνησα με δύο συνεδρίες την εβδομάδα και στην πορεία πήγα στον παθολόγο μου ο οποίος με έβαλε να ξεκινήσω χαμηλές δόσεις του SSRI – Citalopram, ένα αντικαταθλιπτικό που είναι αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση διαταραχών πανικού. Μέσα σε ένα μήνα, είχα επιτέλους αρχίσει να αισθάνομαι ότι υπάρχει ελπίδα.

Αυτό έγινε πριν τρία χρόνια και εξακολουθώ να τα φέρνω βόλτα. Κανονικά όμως, δουλεύω σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο πόστο, συνεχίζω και παίρνω Citalopram σε χαμηλή δοσολογία και δεν έχω κανένα θέμα με το να το παίρνω για πάντα. Οι διαταραχές πανικού, όπως και η κατάθλιψη, μπορούν να προκύψουν από διάφορες αιτίες, αλλά μπορώ να δεχτώ ότι το μυαλό μου κάπου το έχασε λίγο την περίοδο που παραλίγο να πεθάνω στα νιάτα μου και πως με το να παίρνω κάποια φάρμακα, μπορώ και βρίσκομαι σε ένα ανθρώπινο σημείο «κανονικότητας». Είμαι εντάξει με αυτό. Νιώθω ότι τα κόκαλά μου είναι σωστά κολλημένα με τους μυς μου. Εξακολουθεί να έχω προβλήματα που και που, αλλά δεν νιώθω πια ότι κινδυνεύω να διαλυθώ. Μπορώ και ζω την ζωή μου. Και τελικά αυτό έχει και την μεγαλύτερη σημασία.

Θα ρωτάτε τώρα πώς κατάφερα να πάω από το ένα άκρο, να μην λέω σε κανέναν για το πρόβλημα μου στο άλλο άκρο, δηλαδή στο να γράφω για αυτό με τόση λεπτομέρεια. Υπάρχει μια απλή απάντηση: υπάρχει κόσμος σε όλο τον κόσμο που κάθε μέρα ψάχνει στο διαδίκτυο για κάτι που να αντικατοπτρίζει τον δικό του πόνο, που ψάχνει για τις αποδείξεις που να αποδεικνύουν ότι υπάρχει κόσμος που ξεπερνάει τα σοβαρά ψυχικά του προβλήματα. Όταν δεν ήμουν καλά, αυτό έψαχνα. Την ελπίδα ότι θα δω φως.

Την ημέρα που βρήκα τον εαυτό μου να κοιτάει το ντουλάπι με τα φάρμακα για πάρα πολύ ώρα, αποφάσισα να βρω τον πλησιέστερο συμπεριφορικό ψυχολόγο.

Είναι μια πολύ βασική ιδέα αυτή: αν είμαστε πιο ανοιχτοί με τις εμπειρίες μας που σχετίζονται με τα προβλήματα της ψυχικής μας υγείας, τότε αυτό θα ανοίξει την πόρτα και σε άλλους για να μιλήσουν για τα δικά τους προβλήματα. Ο Stossel γράφει στο βιβλίο του για ένα δείπνο στο οποίο είχε πάει, γεμάτο από συγγραφείς και καλλιτέχνες, όπου ο καθένας έλεγε την δική προσωπική εμπειρία με τις κρίσεις πανικού και τα χάπια. Η κουβέντα γύρισε σε όλο το τραπέζι, με τον κάθε έναν καλεσμένο να μοιράζεται την ιστορία της νευρωτικής του δυστυχίας.

Έχω βρεθεί κι εγώ πολλές φορές σε μια παρόμοια κατάσταση. Υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω – λειτουργικός και απόλυτα επιτυχημένος κόσμος – που θέλει πολύ μια αφορμή για να μιλήσει για τα δικά του προβλήματα στο θέμα της ψυχικής υγείας. Κανείς δεν θα αισθανόταν άσχημα αν μιλούσε για ένα θέμα καρδιακής αρρυθμίας, οπότε γιατί μια ανισορροπία του εγκεφάλου να είναι ένα θέμα τόσο ταμπού; Ο κόσμος θέλει να μιλήσει και θέλει να ακουστεί, απλά χρειάζεται να πέσει το πρώτο ντόμινο της σειράς. Και αυτή η ιδέα, αυτός ο φόβος πως αν μιλήσεις πολύ, αν αποκαλύψεις πολλά τότε θα σου περάσουν πιο εύκολα την ετικέτα του τρελού, είναι εντελώς λάθος. Πρόκειται για ένα θέμα υγείας. Τέρμα. Ο άνθρωπος που σας σέρβιρε τον καφέ σας το πρωί, μπορεί να πέρασε καρκίνο πριν μερικά χρόνια. Ή μπορεί να πέρασε μια βαριά κατάθλιψη. Μπορεί να δοκίμασε να αυτοκτονήσει και να είναι καλύτερα τώρα. Ό,τι και να έχει δεν θα το μάθεις, γιατί πλέον είναι ένας «κανονικός» άνθρωπος που ζει όσο καλύτερα μπορεί.

Γιατί τελικά, αυτό είναι το ζήτημα με τους ανθρώπους: δεν μένουμε ίδιοι, στάσιμοι. Αλλάζουμε, προσαρμοζόμαστε και μπορούμε να βελτιωθούμε. Όπως άλλωστε και με οποιαδήποτε άλλη πάθηση ή κατάσταση. Για τούτο τον λόγο άλλωστε έχουμε εξελιχτεί τόσο.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.

Read More

Επτά «ανέξοδοι» τρόποι για να νικήσετε την κατάθλιψη

Γράφει η Ρίτα Βελώνη 

Στη χώρα µας, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν πρόσφατα στο Πανελλήνιο Συνέδριο Εσωτερικής Παθολογίας: το 25% των ανδρών και το 33% των γυναικών (περίπου 850.000 Έλληνες και 1,1 εκατ. Ελληνίδες) πάσχουν από ήπια έως σοβαρής μορφής κατάθλιψη. Όμως και από τις δυο έρευνες που πραγματοποίησε η Ελληνική Εταιρεία Θετικής Ψυχολογίας (Ε.Ε.ΘΕ.ΨΥ.) στον ελληνικό πληθυσμό ( με 8.000 περίπου συμμετέχοντες ηλικίας από 17 ετών έως 60) προέκυψε ότι: 1 στους 2 έχουν συμπτώματα κατάθλιψης, 1 στους 4 έχουν και κατάθλιψη και άγχος, ενώ από κείνους, οι οποίοι επηρεάστηκαν από την κρίση (47% του πληθυσμού) το 59% εμφανίζει κατάθλιψη και το 50,7 υπερβολικό στρες. Σύμφωνα επίσης με μελέτη της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, οι γυναίκες εμφανίζονται πιο ευάλωτες από τους άντρες, πιθανότατα γιατί βάλλονται περισσότερο από την κρίση. Πριν λοιπόν η γενικευμένη ανασφάλεια σας «πάρει από κάτω», προλάβετε την επιδείνωση της κατάστασης σας, όχι με ψυχοφάρμακα, αλλά με τις παρακάτω 7 δοκιμασμένες συνταγές αυτό-βοήθειας.

 

Συνταγές αυτό-βοήθειας

 

1. Σηκωθείτε από τον καναπέ και ασκηθείτε

Η σωματική άσκηση, βοηθάει όχι μόνο στην καλή φυσική σας κατάσταση, αλλά και στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης. Και αυτό γιατί παράγονται στον εγκέφαλο ενδορφίνες, δηλαδή ουσίες, που μειώνουν τον σωματικό και ψυχικό πόνο και προκαλούν ευφορία. Ευρήματα μελετών δείχνουν ακόμα, ότι οι άνθρωποι που γυμνάζονται, εμφανίζουν λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης από εκείνους που δεν ασχολούνται με κάποια φυσική δραστηριότητα, και αυτό ισχύει για όλες τις ηλικίες.

Τι θα με βοηθήσει περισσότερο: Ο τύπος άσκησης που συστήνεται για τη μείωση της κατάθλιψης είναι κυρίως το βάδισμα, το χαλαρό τρέξιμο, το ποδήλατο, το κολύμπι κλπ. Επίσης και η άσκησης με βάρη, μπορεί να επιφέρει θετικά αποτελέσματα. Ωστόσο, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες από το Ινστιτούτο Σωματικής Απόδοσης και Αποκατάστασης του Κέντρου Έρευνας, Τεχνολογίας και Ανάπτυξης και το Τμήμα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: «οποιαδήποτε μορφή άσκησης και αν επιλέξετε, θα πρέπει να την επαναλαμβάνετε 3-5 φορές την εβδομάδα, για να δράσει ευεργετικά στον οργανισμό».

 

2. Δώστε προτεραιότητα στον ύπνο

Σε όλους έχει συμβεί σε «δύσκολες» περιόδους της ζωής μας να δυσκολευόμαστε να αποκοιμηθούμε, να ξυπνάμε στη διάρκεια της νύχτας ή πολύ νωρίς το πρωί. Αυτό γίνεται επειδή το στρες «καταλαμβάνει» το μυαλό μας και επηρεάζει τη δυνατότητά μας να κοιμηθούμε. Ειδικά η πολύ πρωινή αφύπνιση μπορεί να είναι σύμπτωμα έντονης θλίψης ή και κατάθλιψης που έχει πιο έντονα συμπτώματα το πρωί, γι’ αυτό η αφύπνιση συνοδεύεται και από κακή διάθεση.

Τι θα με βοηθήσει περισσότερο: Αν και ο καθένας έχει διαφορετικές ανάγκες για ύπνο, οι ειδικοί συστήνουν: να έχετε τακτικές ώρες ύπνου, αποφεύγοντας τα άσκοπα ξενύχτια, τα οποία, επιδεινώνουν την κατάσταση. Επίσης, να δοκιμάσετε κασέτες και τεχνικές χαλάρωσης, συμπεριλαμβανομένου του διαλογισμού. Προτείνουν ακόμα να κρατήσετε για ένα χρονικό διάστημα «ημερολόγιο», στο οποίο θα καταγράφετε τις ώρες που κοιμηθήκατε, ώστε να έχετε τη σχετική εικόνα.

 

3. Ελέγχετε την αναπνοή σας

Υπάρχουν διάφορες τεχνικές αναπνοής που βοηθούν την αυτοσυγκέντρωση και την διατήρηση ψυχικής ηρεμίας. Αφιερώστε, λοιπόν, λίγα λεπτά κάθε μέρα κάνοντας αναπνευστικές ασκήσεις. Η αναπνοή πρέπει να γίνεται χαμηλά στην κοιλιά και να είναι χαλαρή και συνεχόμενη.

Τι θα με βοηθήσει περισσότερο: Μια από τις αναπνευστικές ασκήσεις που συστήνονται είναι: να ξαπλώνετε στο κρεβάτι με τα γόνατα λυγισμένα και τα πέλματα να ακουμπούν σταθερά στο στρώμα, τοποθετώντας ένα ελαφρύ βιβλίο στο στομάχι σας. Στη στάση αυτή εισπνεύστε βαθιά και προσπαθήστε να «ανεβάσετε» το βιβλίο προς τα πάνω, φουσκώνοντας ουσιαστικά την κοιλιά σας. Στη συνέχεια, εκπνεύστε ήρεμα και προσπαθήστε να «κατεβάσετε» το βιβλίο, «ρουφώντας» το στομάχι σας. Επαναλάβετε 10 -12 φορές, εισπνέοντας λίγο πιο βαθιά σε κάθε επανάληψη, χωρίς όμως να αισθανθείτε κούραση.

 

4. Αναπτύξτε τη δημιουργικότητά σας

Πολλές έρευνες έχουν αποδείξει ότι η κατάθλιψη είναι πιο συχνή στα άτομα που εξασκούν καλλιτεχνικά ή επιστημονικά επαγγέλματα (ερευνητές, ηθοποιοί, εικαστικοί, μουσικοί συγγραφείς κ.α). Επίσης ότι η τέχνη είναι λυτρωτική και θεραπευτική σε όλους τους πάσχοντες από ψυχικά νοσήματα( ανεξαρτήτου επαγγέλματος).

Τι θα με βοηθήσει περισσότερο: Γενικά η χρήση της εικαστικής τέχνης (ζωγραφική, γλυπτική, πηλός, κολάζ) , θεωρείται μέθοδος που βοηθά ιδιαίτερα ένα καταθλιπτικό άτομο να αποβάλλει τα άγχη και τις εσωτερικές του συγκρούσεις, να αναπτύξει τη δημιουργική του ικανότητα, αλλά και να επικοινωνήσει καλύτερα με το περιβάλλον του.

 

5. Οργανώστε την ημέρα σας

Είναι σημαντικό για όσους πάσχουν από κατάθλιψη, να διατηρούν μια καθημερινή ρουτίνα στο πρόγραμμά τους, καθώς αυτό βοηθάει να αποφεύγεται η παραμονή στο σπίτι, που μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Κάτι τέτοιο, άλλωστε δείχνει σε εσάς και στους άλλους ότι εάν είστε σε θέση να βάζετε σε σειρά τις ασχολίες μια ημέρας, θα μπορέσετε και να ανακάμψετε.

Τι θα με βοηθήσει περισσότερο: Να κάνετε αυτό που σας ευχαριστεί περισσότερο και όχι κάτι που το βλέπετε σαν αγγαρεία. Π.χ να πάτε για ψώνια, να δείτε τους φίλους σας, να περπατήσετε στην εξοχή ή να ακολουθήσετε ό,τι άλλο περιλαμβάνει το πρόγραμμά σας, χωρίς ωστόσο, να γεμίζετε ασφυκτικά το χρόνο σας και να προγραμματίζετε περισσότερα από όσα μπορείτε να διαχειριστείτε. Και να θυμάστε: Σημασία έχει να μην μείνετε σε απραξία και ακόμα να διατηρήσετε την επικοινωνία με εκείνους για τους οποίους νοιάζεστε και που νοιάζονται για σας.

 

6. Ανεβάστε τη σεροτονίνη σας, με την κατάλληλη διατροφή

Κανένα τρόφιμο δεν αποτελεί μαγική συνταγή για την καταπολέμηση της κατάθλιψης, αλλά ορισμένα μπορεί να επηρεάσουν τη διάθεσή σας περισσότερο από άλλα. Για παράδειγμα, οι τροφές που είναι πλούσιες σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και βιταμίνη C ενισχύουν τα επίπεδα της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, ενός νευροδιαβιβαστή που συνδέεται με τη διάθεση (του ίδιου στον οποίον στοχεύουν και τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα).

Τι θα με βοηθήσει περισσότερο: Τα φρούτα και τα λαχανικά (πλούσια σε βιταμίνη C), τα δημητριακά, οι πατάτες, το ψωμί ολικής άλεσης, τα όσπρια, το μαύρο ρύζι, τα μακαρόνια (υδατάνθρακες), όπως και το κοτόπουλο, η γαλοπούλα, ο σολομός (πρωτεΐνες), έχουν την ιδιότητα να ισορροπούν το νευρικό σύστημα. Επίσης, έρευνες έχουν δείξει ότι τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία βρίσκονται στα ψάρια και τα συμπληρώματα ιχθυελαίου, μπορεί να βοηθήσουν στη μάχη κατά της κατάθλιψης.

 

7. Υιοθετήστε ένα κατοικίδιο

Πολυετής έρευνα της Ολλανδέζας ψυχολόγου Μαρί Εντερς Σλέγκερ, από το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, έδειξε ότι όσοι έχουν στο σπίτι τους ένα κατοικίδιο (σκύλο ή γάτα), έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη, ενώ σε άτομα με ήδη πρόβλημα κατάθλιψης, η απόκτηση ενός τετράποδου φίλου λειτουργεί καταλυτικά.

Τι θα με βοηθήσει περισσότερο: Σύμφωνα με την κ. Σλέγκερ: «Δεν είναι τυχαίο που λένε ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Στην προκειμένη περίπτωση, η επικοινωνία, που θα αναπτυχθεί ανάμεσα σας και η συναισθηματική υποστήριξη που θα σας προσφέρει ο πιστός αυτός φίλος χωρίς ανταλλάγματα, βοηθά ιδιαίτερα την ψυχολογία σας, αλλά και το μυαλό σας να ξεφεύγει από τα προβλήματα και τις κακές σκέψεις. Επιπλέον η συγκατοίκηση με ένα σκύλο, σας παρακινεί να σηκωθείτε από τον καναπέ, να βγείτε μαζί έξω, να παίξετε στο κοντινό πάρκο κ.α».

 

«Cinema therapy» η νέα θεραπεία

Την 7η τέχνη επιστρατεύουν τελευταία οι ψυχολόγοι διεθνώς, για την αντιμετώπιση του άγχους, της ανασφάλειας και της κατάθλιψης. Η νέα μορφή θεραπείας που λέγεται «κινηματογραφοθεραπεία» ή «cinema therapy» έχει αρχίσει να εφαρμόζεται και στη χώρα μας από εξειδικευμένους ψυχολόγους θεραπευτές σε ομάδες ανθρώπων που επιθυμούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους. Σύμφωνα με τους θεραπευτές ψυχολόγους, η ταινία βοηθάει άτομα που δυσκολεύονται να κατανοήσουν κάποιο πρόβλημά τους να το δουν και να το αναγνωρίσουν σε έναν κινηματογραφικό χαρακτήρα στην οθόνη και να παρακινηθούν να κάνουν κι εκείνα την αλλαγή. Επίσης, όπως αναφέρει η κ. Ελίνα Πανταλέων, συμβουλευτική ψυχολόγος. το «cinema therapy» διευκολύνει τη θεραπευτική σχέση που θα δημιουργηθεί για να μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τις δικές του ανησυχίες, οι οποίες ταυτίζονται με αυτό που είδε στην ταινία.

 

Πρέπει να ξέρετε:

* Υπάρχουν διάφορες μορφές κατάθλιψης, που διαχωρίζονται ανάλογα με την ένταση και την διάρκεια των συμπτωμάτων. Οι πιο συχνές είναι: η λεγόμενη μείζων κατάθλιψη (η οποία χρειάζεται οπωσδήποτε ψυχολογική και φαρμακευτική θεραπεία) και η δυσθυμία, μια πιο ήπιας μορφής κατάθλιψη, που επίσης απαιτεί προσοχή (περίπου το 25% των ασθενών που εκδηλώνουν μείζονα κατάθλιψη έπασχαν προηγουμένως από δυσθυμία).

* Η μείζων κατάθλιψη είναι αυτή που επηρεάζει όλες τις καθημερινές δραστηριότητες του πάσχοντα, τον κάνει να τα βλέπει όλα «μαύρα» και φτάνει σε σημείο να χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή . Ο μεγαλύτερος κίνδυνος της μείζονος κατάθλιψης είναι η αυτοκτονία.

*Η δυσθυμία (ήπιας μορφής κατάθλιψη), δεν εμφανίζει τάσεις αυτοκτονίας, όμως υπονομεύει και αυτή αργά και σταθερά τη ζωή και την λειτουργικότητα του ατόμου . Και τα άτομα με δυσθυμία ανταπεξέρχονται στις καθημερινές τους δραστηριότητες με δυσκολία, χωρίς ποτέ να νιώθουν ιδιαίτερα καλά.

Που να απευθυνθώ ;

Στο 1034, τη γραμμή βοηθείας για την κατάθλιψη, που λειτουργεί από το πρόγραμμα «αντι-στίγμα» του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨ). Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00 – 21:00 .

Η Γραμμή (στην οποία απαντούν κατάλληλα εκπαιδευμένοι ψυχολόγοι) παρέχει:

Ψυχολογική υποστήριξη

Συμβουλευτική

Ενημέρωση για την κατάθλιψη και γενικότερα για τα προβλήματα ψυχικής υγείας

Παραπομπή στις διαθέσιμες δημόσιες υπηρεσίες ψυχικής υγείας που βρίσκονται στην περιοχή διαμονής του ενδιαφερομένου.

Σχετικό link: http://www.epipsi.gr/Service_all/service/A7.php

Να θυμάστε:

* Μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι με απαισιόδοξη προσωπικότητα, που έχουν την τάση να βλέπουν την αρνητική πλευρά της ζωής, είναι πιο επιρρεπείς στην κατάθλιψη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και τα άτομα με μία πιο «θετική στάση» απέναντι στη ζωή δεν κινδυνεύουν από τη νόσο.

* H χρήση και η κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική στα άτομα με κατάθλιψη. Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά επηρεάζουν τη χημεία του εγκεφάλου και μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στις σχέσεις, την εργασία σας και άλλες πτυχές της ζωής. Είναι, επίσης, επικίνδυνα όταν συνδυάζονται με ορισμένα αντικαταθλιπτικά.

 

ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΕΣΤ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ

Εάν αισθάνεστε κακή διάθεση, νιώθετε λύπη ή ότι κάτι δεν πάει καλά με το εαυτό σας, δείτε αν παρουσιάζετε συμπτώματα κατάθλιψης, απαντώντας στις ακόλουθες ερωτήσεις των ειδικών της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Νευρολογικών Εταιριών (ΕFNS):

Εμφανίζετε διαταραχές στην όρεξη (ανορεξία- βουλιμία);

Έχετε συμπτώματα σωματικής και ψυχικής κόπωσης, καθώς και προβλήματα αϋπνίας (συνήθως ξυπνάτε μέσα στη νύχτα και δεν μπορείτε να ξανακοιμηθείτε) ;

Αισθάνεστε μόνιμη θλίψη, την οποία δεν μπορείτε να ξεπεράσετε, ακόμα και με τη βοήθεια των πολύ δικών σας ανθρώπων;

Ακόμη και τα πιο θετικά και αισιόδοξα πράγματα, όπως οι χαρές της οικογένειας ή των φίλων, οι αγαπημένες διασκεδάσεις, τα δώρα μοιάζουν να έχουν χάσει το νόημά τους; .

Σας συμβαίνει συχνά, αυτά ακριβώς τα ευχάριστα να σας «πλακώνουν» ακόμη περισσότερο, επειδή δεν μπορείτε να τα χαρείτε;

Έχετε γίνει ένα άτομο μονόχνοτο, οξύθυμο, που νευριάζει με το παραμικρό;

Τα πιο απλά πράγματα στο σπίτι ή στη δουλειά, όπως η σκέψη «τι πρέπει να ψωνίσω για σήμερα;», σας φαίνονται δύσκολα ή ακατόρθωτα;

Δεν νιώθετε καμία ευχαρίστηση από τη ζωή σας;

Αισθάνεστε συνεχώς ότι δεν αξίζετε και περνούν από το μυαλό σας σκέψεις θανάτου ή αυτοκαταστροφής;

Προσοχή: (Αν σκέφτεστε επανειλημμένως το θάνατο ή την αυτοκτονία, επικοινωνήστε με το γιατρό σας ανεξαρτήτως με το τι απαντήσατε στις άλλες ερωτήσεις ).

 

* Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Αρμονία»

Read More

Κατάθλιψη: Ποια βότανα και συμπληρώματα βοηθούν;

Αν πάσχετε από κατάθλιψη, υπάρχουν ορισμένα βότανα αλλά και συμπληρώματα διατροφής που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε συμπληρωματικά, ώστε να ανακουφιστείτε από τα συμπτώματά σας.

Κατάθλιψη: Ποια βότανα και συμπληρώματα βοηθούν;

Η κατάθλιψη, όπως όλοι πλέον γνωρίζουμε, δεν είναι απλά μία κακή φάση της ζωής μας, που νιώθουμε κάπως πεσμένοι. Είναι μια σοβαρή διαταραχή, με συμπτώματα που μπορεί να είναι από ελαφριά μέχρι και εξουθενωτικά για τον ασθενή, και απαιτεί θεραπεία. Άνθρωποι κάθε φύλου, ηλικίας και εθνικότητας αντιμετωπίζουν τον ίδιο κίνδυνο να υποφέρουν από κατάθλιψη κάποια στιγμή στην ζωή τους.

Και ίσως ξεχνάμε μερικές φορές το γεγονός ότι η κατάθλιψη δεν επηρεάζει μονάχα τα αισθήματά μας.

Εκτός από τις δυσκολίες που ένας ασθενής με κατάθλιψη θα αντιμετωπίσει στην καθημερινή του ζωή, τα συμπτώματά της είναι και σωματικά. Ταυτόχρονα, ένας ασθενής που πάσχει από κατάθλιψη βρίσκεται σε αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξει επιπλέον διαταραχές ή ασθένειες.

Τα πιο κοινά συμπτώματα της κατάθλιψης είναι τα εξής:

Αισθήματα θλίψης και απόγνωσης

Ευερεθιστότητα, αισθήματα απογοήτευσης

Μειωμένο ενδιαφέρον για χόμπι και καθημερινές δραστηριότητες

Προβλήματα στον ύπνο (είτε αϋπνία, είτε υπερβολικός ύπνος)

Κόπωση

Αλλαγές στην όρεξη

Προβλήματα στη συγκέντρωση

Σκέψεις σχετικές με τον θάνατο ή την αυτοκτονία

Σωματικά συμπτώματα, όπως πόνος στην μέση και πονοκέφαλος.

Ποια είναι τα βότανα και τα συμπληρώματα που μπορούν να βοηθήσουν;

Η χρήση εναλλακτικών μεθόδων, ως συμπλήρωμα στη θεραπεία της κατάθλιψης (είτε με επισκέψεις σε ψυχολόγο, είτε με φαρμακευτική αγωγή), έχει αρχίσει να γίνεται πιο δημοφιλής, καθώς πολλοί ασθενείς αρχίζουν να αναζητούν πιο φυσικούς τρόπους να διαχειριστούν τα συμπτώματα της κατάθλιψής τους. Ας ρίξουμε μια ματιά στις καλύτερές μας (και πιο δημοφιλείς) επιλογές.

Βαλσαμόχορτο

Το ST John's wort, όπως ονομάζεται διαφορετικά, χρησιμοποιείται ευρέως ως θεραπεία της ήπιας κατάθλιψης, και άλλων διαταραχών της διάθεσης, όπως το άγχος. Χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες, και στην Ευρώπη πλέον χορηγείται μέσω συνταγής. Τα αποτελέσματά του έχουν επιβεβαιωθεί μέσα από κλινικές μελέτες. Οι ασθενείς που πάσχουν από διπολική διαταραχή δεν πρέπει να το καταναλώνουν, καθώς μπορεί να τους προκαλέσει μανιακό επεισόδιο.

Ginseng

Το ginseng χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στην κινεζική ιατρική. Η χρήση του έχει συσχετιστεί με τη μείωση του στρες, αλλά και την αυξημένη συναισθηματική διαύγεια και ενέργεια. Συνεπώς, ίσως το ginseng να είναι πολύ καλή επιλογή για τους ασθενείς που τα συμπτώματα τους αφήνουν εξαντλημένους. Όπως και με το βαλσαμόχορτο, δεν ενδείκνυται για ασθενείς με διπολική διαταραχή, καθώς μπορεί να προκαλέσει μανία.

Χαμομήλι

Μια μελέτη του 2012 εξέτασε στοιχεία σχετικά με το χαμομήλι, και συγκεκριμένα τον ρόλο του στην καλύτερη διαχείριση της κατάθλιψης και του άγχους. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως το χαμομήλι ανακούφιζε περισσότερο από τα συμπτώματα της κατάθλιψης σε σχέση με ένα placebo. Βέβαια, απαιτούνται επιπλέον μελέτες για να επιβεβαιωθούν αυτά τα πορίσματα.

Λεβάντα

Η λεβάντα είναι ευρέως διαδεδομένη ως αιθέριο έλαιο, και χρησιμοποιείται για χαλάρωση και ανακούφιση από το άγχος. Μια εξέταση διάφορων μελετών το 2013 πρότεινε ότι η λεβάντα μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην ανακούφιση από το στρες, αλλά και στην βελτίωση του ύπνου. Αναμένουμε περαιτέρω μελέτες, για να επιβεβαιωθούν αυτές οι προτάσεις.

Σαφράν

Πιστεύεται ότι το απόσταγμα του σαφράν μπορεί να βοηθήσει με τα συμπτώματα της κατάθλιψης, αλλά απαιτείται περισσότερη έρευνα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το σαφράν ως μπαχαρικό στο φαγητό σας έχει πολύ σημαντικά οφέλη για την υγεία, άρα δεν έχετε να χάσετε κάτι.

SAME-E

To SAME-E είναι η συνθετική μορφή ενός χημικού που υπάρχει ήδη στον οργανισμό μας. Χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να αποδείξουν πώς ακριβώς λειτουργεί, και πόσο αποτελεσματικό είναι, αλλά στην Ευρώπη χρησιμοποιείται ως συνταγογραφούμενο αντικαταθλιπτικό.

Συμπληρώματα ωμέγα-3

Κάποιες έρευνες έχουν προτείνει πως η λήψη συμπληρωμάτων λιπαρών ωμέγα-3 μπορεί να βοηθήσει να ελαττωθούν τα συμπτώματα της κατάθλιψης, περισσότερο από ένα placebo. Και, προφανώς, ξέρουμε πόσο αναγκαία είναι τα ωμέγα-3 για τον οργανισμό μας, συνεπώς μιλήστε με τον γιατρό σας για να σας βοηθήσει να αποφασίσετε αν χρειάζεστε να τα λάβετε ως συμπλήρωμα.

5-HTP

Το συμπλήρωμα αυτό- 5-υδροξυτρυπτοφάνη- μπορεί να ρυθμίσει και να βελτιώσει τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο, του νευροδιαβιβαστή που επηρεάζει τη διάθεσή μας. Χορηγείται χωρίς συνταγή, αλλά απαιτούνται ακόμα περισσότερες έρευνες μέχρι να πούμε με σιγουριά ποια ακριβώς είναι η δράση του.

Πρέπει να θυμάστε ότι τα βότανα και τα συμπληρώματα μπορεί να λειτουργήσουν για ορισμένους ασθενείς, αλλά την ίδια στιγμή άλλοι να μην παρατηρήσουν αποτελέσματα. Δεν αντικαθιστούν τη θεραπεία, ειδικά σε περιπτώσεις σοβαρής κατάθλιψης, και κυρίως σε περιπτώσεις  που τίθεται θέμα αυτοτραυματισμού ή αυτοκτονικών τάσεων. Επίσης, προτού λάβετε κάποιο συμπλήρωμα, πρέπει να μιλήσετε με τον γιατρό σας, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να αντιδρά αρνητικά με κάποιο από τα φάρμακά σας. Μην ξεχνάτε ποτέ ότι η κατάθλιψη θεραπεύεται, και μπορεί μερικές φορές να χρειαστεί να δοκιμάσετε αρκετές μεθόδους θεραπείας μέχρι να βρείτε την κατάλληλη για εσάς, μα το παιχνίδι δεν είναι ποτέ χαμένο.

https://www.iatronet.gr/

Read More

Κρισναμούρτι: «Ο εαυτός είναι η πηγή όλων των φόβων»

Το μόνο που μετράει είναι το πώς εμείς επιλέγουμε να ζήσουμε την ζωή μας.

Ένας από τους σπουδαιότερους Δασκάλους του κόσμου, ο Τζίντου Κρισναμούρτι μας εμπνέει μέσα από τα λόγια σοφίας του. Κάθε εμπόδιο της ζωής, από τις δυσκολίες στις σχέσεις και στον έρωτα, μέχρι το άγχος και τη μοναξιά, αποτελεί μία αφορμή για να ανακαλύψουμε την αλήθεια μέσα μας και να οδηγηθούμε στην πνευματική ισορροπία.

Οι απαντήσεις του μεγάλου φιλοσόφου σε ερωτήματα όπως «Ποιο είναι το νόημα της ζωής;» και «Πώς να ζήσω τη ζωή μου στο έπακρο;» θα σας αποκαλύψουν τον ιδανικό τρόπο να αναγεννηθείτε ψυχικά. Με εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, ο Κρισναμούρτι μας δείχνει ότι δεν χρειάζεται να ακολουθήσουμε κάποιο συγκεκριμένο μονοπάτι, μία ανώτερη εξουσία ή έναν πνευματικό ηγέτη. Το μόνο που μετράει είναι το πώς εμείς επιλέγουμε να ζήσουμε την ζωή μας, με υπευθυνότητα απέναντι στον εαυτό μας και τους γύρω μας.

Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο του Τζίντου Κρισναμούρτι Εσύ, τι κάνεις με τη ζωή σου; που κυκλοφορεί από την Key Books:

1 Φόβος

— 1 —

Φανεροί και μύχιοι φόβοι

Κυριευόμαστε από φόβους, όχι μονάχα φανερούς αλλά και

μύχιους. Υπάρχει ο φανερός φόβος ότι θα χάσουμε τη δουλειά

μας, ότι δεν θα έχουμε να φάμε, ότι θα χάσουμε τη θέση μας, ο

φόβος για το αφεντικό μας που συμπεριφέρεται άσχημα. Ενδόμυχα, επίσης, έχουμε πολλούς φόβους – τον φόβο ότι δεν

είμαστε ή ότι δεν θα γίνουμε φτασμένοι. τον φόβο του θανάτου, τον φόβο της μοναξιάς, τον φόβο ότι δεν μας αγαπούν, τον φόβο της απόλυτης πλήξης και ούτω καθεξής.

— 2 —

Ο φόβος εμποδίζει την ψυχολογική ελευθερία

Άρα, το πρώτο, το πραγματικά ουσιαστικό πρόβλημά μας είναι

να ελευθερωθούμε απ’ τον φόβο. Ξέρετε τι κάνει ο φόβος; Σκοτεινιάζει τον νου. Αμβλύνει τον νου. Εξαιτίας του φόβου υπάρχει

βία. Εξαιτίας του φόβου υπάρχει η λατρεία ενός πράγματος.

— 3 —

Ο φυσικός φόβος είναι ζωώδης αντίδραση

Κατ’ αρχάς, υπάρχει o φυσικός φόβος που είναι ζωώδης αντίδραση. Ένα σημαντικό μέρος της δομής του εγκεφάλου μας το

έχουμε κληρονομήσει απ’ τα ζώα. Τούτο έχει επαληθευτεί επιστημονικά. Δεν είναι θεωρία, είναι γεγονός. Τα ζώα είναι βίαια

– όπως κι οι άνθρωποι. Τα ζώα είναι λαίμαργα, τους αρέσει να

μένουν ευχαριστημένα, τους αρέσει να τα φροντίζουν, θέλουν τη

βολή τους – όπως κι οι άνθρωποι. Τα ζώα είναι αδηφάγα, ανταγωνιστικά – όπως κι οι άνθρωποι. Τα ζώα ζουν σε ομάδες – κι

οι άνθρωποι, επίσης, θέλουν να λειτουργούν σε ομάδες. Τα ζώα

έχουν κοινωνική δομή – όπως κι οι άνθρωποι. Μπορούμε να συνεχίσουμε με επιπλέον λεπτομέρειες. Ωστόσο, αυτά αρκούν για

να αντιληφθούμε ότι ένα μεγάλο μέρος μας παραμένει ζωώδες.

— 4 —

Μπορούμε να απαλλαγούμε απ’ τη ζωώδη

και πολιτισμική διαμόρφωσή μας;

Είμαστε, άραγε, ικανοί όχι μονάχα να απαλλαγούμε απ’ τη

ζωώδη

διαμόρφωσή μας, αλλά να πάμε ακόμα παραπέρα και

να ανακαλύψουμε –να μη διερωτηθούμε απλώς στα λόγια,

αλλά όντως να ανακαλύψουμε– αν ο νους μπορεί να ξεπεράσει τη διαμόρφωση που δέχτηκε απ’ την κοινωνία, την κουλτούρα στην οποία μεγάλωσε; Για να ανακαλύψουμε, ή για να

βρούμε μπροστά μας, κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό,

πρέπει να έχουμε απαλλαγεί απ’ τον φόβο.

— 5 —

Ο φυσικός φόβος που προστατεύει

το σώμα είναι νοημοσύνη.

Ο ψυχολογικός φόβος είναι το πρόβλημα

Είναι αυτονόητο ότι η αντίδραση αυτοπροστασίας δεν είναι

φόβος. Χρειαζόμαστε τροφή, ρούχα και στέγη – όλοι μας, όχι

μόνο οι πλούσιοι, όχι μόνο οι υψηλόβαθμοι. Όλοι τα χρειαζόμαστε, και τη λύση γι’ αυτό δεν πρόκειται να τη βρουν οι πολιτικοί. Οι πολιτικοί διαίρεσαν τον κόσμο σε χώρες, όπως είναι

για παράδειγμα η Ινδία, καθεμιά με τη δική της ανεξάρτητη

κυβέρνηση, με τον δικό της στρατό κι όλες τις δηλητηριώδεις

κουταμάρες του εθνικισμού. Μόνο ένα πολιτικό ζήτημα υπάρχει κι αυτό έχει να κάνει με την ενότητα της ανθρωπότητας. Και

η ενότητα δεν θα επέλθει με το να γαντζώνεστε απ’ την εθνικότητά σας, απ’ τις ασήμαντες διαχωριστικές γραμμές σας…

Όταν καίγεται το σπίτι σου, κύριε, δεν μιλάς για τον άνθρωπο

που φέρνει νερό, δεν μιλάς για το χρώμα των μαλλιών του αν-

θρώπου που έβαλε φωτιά στο σπίτι, αλλά κουβαλάς νερό. Ο

εθνικισμός χώρισε τους ανθρώπους, όπως τους έχει χωρίσει,

επίσης, η θρησκεία, και τόσο το εθνικιστικό πνεύμα όσο και τα

θρησκευτικά πιστεύω δίχασαν τους ανθρώπους, έστρεψαν τον

έναν εναντίον του άλλου. Κι είναι φανερό γιατί συνέβη αυτό.

Επειδή όλοι θέλουμε να ζούμε στον μικρόκοσμό μας.

Γι’ αυτό, λοιπόν, χρειάζεται κανείς να απαλλαγεί απ’ τον

φόβο, κι αυτό είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα. Οι περισσότεροι δεν έχουμε επίγνωση ούτε του φόβου μας ούτε του τι

φοβόμαστε. Κι αν γνωρίζουμε τι φοβόμαστε, δεν ξέρουμε τι να

κάνουμε. Έτσι, δραπετεύουμε από αυτό που είμαστε, δηλαδή

από τον φόβο. κι αυτό στο οποίο καταφεύγουμε ενισχύει τον

φόβο. Και αναπτύξαμε, δυστυχώς, ένα δίκτυο αποδράσεων.

— 6 —

Η αρχή του φόβου

Πώς προκύπτει ο φόβος – ο φόβος του αύριο, ο φόβος της

απόλυσης, ο φόβος του θανάτου, ο φόβος της αρρώστιας, ο

φόβος του πόνου; Ο φόβος υποδηλώνει τη διαδικασία μιας

σκέψης για το μέλλον ή για το παρελθόν. Φοβάμαι το αύριο,

τι μπορεί να συμβεί. Φοβάμαι τον θάνατο. είναι μακριά ακόμα,

αλλά εγώ τον φοβάμαι. Λοιπόν, τι προκαλεί τον φόβο; Ο φόβος πάντοτε υπάρχει σε συνάρτηση με κάτι άλλο. Ειδάλλως,

δεν υπάρχει. Επομένως, φοβάται κανείς το αύριο ή το τι έγινε

ή τι θα γίνει. Τι προκάλεσε τον φόβο; Μήπως η σκέψη;

— 7 —

Η σκέψη είναι η αρχή του φόβου

Επομένως, η σκέψη γεννά φόβο. Σκέφτομαι ότι χάνω τη δουλειά μου ή ότι μπορεί να χάσω τη δουλειά μου και η σκέψη

μού προκαλεί φόβο. Άρα η σκέψη πάντοτε προβάλλεται στον

χρόνο, επειδή η σκέψη είναι χρόνος. Σκέφτομαι την αρρώστια

που πέρασα και δεν μου αρέσει ο πόνος, και τρέμω ότι θα αρχίσω να πονώ πάλι. Έζησα τον πόνο. το να τον σκέφτομαι και

να μην τον θέλω δημιουργεί φόβο. Ο φόβος έχει άμεση σχέση

με την ηδονή. Η ηδονή κατευθύνει τους περισσότερους από

μας. Για μας, όπως συμβαίνει και με τα ζώα, η ικανοποίηση

είναι ζήτημα υψίστης σημασίας και μέρος της σκέψης. Όταν

σκέφτομαι κάτι που απόλαυσα, εντείνεται η ικανοποίηση. Έτσι

δεν είναι; Tο έχετε προσέξει; Είχατε μια απολαυστική εμπειρία

–ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα ή κάνατε σεξ– και τη σκέφτεστε.

Η σκέψη εντείνει την ικανοποίηση, όπως η σκέψη του πόνου

που υποφέρατε γεννά φόβο. Άρα η σκέψη φέρνει ηδονή και

φόβο. Έτσι δεν είναι; Επομένως, η σκέψη ευθύνεται για τη

διεκδίκηση,

και την παράταση, μιας απόλαυσης. και η σκέψη

ευθύνεται, επίσης, για την καλλιέργεια του φόβου, για τη δημιουργία του φόβου. Είναι φανερό. Μιλάμε για ένα αδιαμφισβήτητο πειραματικό δεδομένο.

Τότε αναρωτιέται κανείς: «Είναι δυνατόν να μη σκεφτόμαστε μια απόλαυση ή τον πόνο; Είναι δυνατόν να σκεφτόμαστε

μόνο όποτε χρειάζεται και ποτέ άλλοτε;» Κύριε, όταν είστε σε

ένα γραφείο, όταν δουλεύετε σε μια δουλειά, η σκέψη είναι

απαραίτητη. ειδάλλως, δεν θα μπορούσατε να κάνετε τίποτα.

Όταν μιλάτε, όταν γράφετε, όταν κουβεντιάζετε, όταν πηγαίνετε στο γραφείο, η σκέψη είναι απαραίτητη. Τότε πρέπει να λειτουργεί με ακρίβεια, με αντικειμενικότητα. Σε τέτοιες περιπτώσεις τη σκέψη δεν πρέπει να την κατευθύνουν οι προδιαθέσεις,

οι τάσεις. Τότε η σκέψη είναι απαραίτητη. Είναι, όμως, η σκέψη

απαραίτητη σε οποιονδήποτε άλλον τομέα δραστηριότητας;

Σας παρακαλώ, παρακολουθήστε το αυτό. Η σκέψη μάς είναι πολύ σημαντική. είναι το μοναδικό εργαλείο μας. Η σκέψη

είναι η απόκριση της μνήμης, την οποία συσσωρεύσαμε μέσω της εμπειρίας, μέσω της γνώσης, μέσω της παράδοσης. και η μνήμη

είναι αποτέλεσμα του χρόνου, κληρονομιά απ’ τα ζώα. Με τούτο

το υπόβαθρο αντιδράμε. Τούτη η αντίδραση είναι ο συλλογισμός. Η σκέψη είναι αναγκαία σε ορισμένους τομείς. Όμως όταν

η σκέψη προβάλλεται ψυχολογικά ως μέλλον και παρελθόν, τότε

προκαλεί φόβο αλλά και ηδονή. κατά τη διαδικασία αυτή ο νους

αμβλύνεται, με αποτέλεσμα να είναι αναπόφευκτη η αδράνεια.

Κύριε, ο φόβος, όπως προείπαμε, προκαλείται απ’ τη σκέψη – τη

σκέψη ότι θα χάσω τη δουλειά μου, τη σκέψη ότι η σύζυγός μου

θα φύγει με άλλον, τη σκέψη του θανάτου, τη σκέψη όσων έχουν

προηγηθεί και ούτω καθεξής. Άραγε, είναι δυνατόν να σταματήσει η σκέψη να σκέφτεται το παρελθόν ή το μέλλον με τρόπο

ψυχολογικό, αυτοπροστατευτικό;

— 8 —

Προσοχή δίχως κέντρο

Κατά συνέπεια, αναρωτιέται κανείς: «Είναι δυνατόν να πάψουν οι σκέψεις ώστε να ζει κανείς τη ζωή του συνολικά, πλήρως;» Έχετε προσέξει ποτέ πως όταν δείχνετε απόλυτη προσοχή, όταν δίνετε την προσοχή σας ολοκληρωτικά κάπου, παύει

να υπάρχει ο παρατηρητής και κατά συνέπεια ο σκεπτόμενος,

παύει να υπάρχει το κέντρο απ’ το οποίο παρατηρείτε;

— 9 —

Η προσοχή βάζει τέλος στον φόβο

Όταν δίνετε την απόλυτη και ολοκληρωτική προσοχή σας,

δεν υπάρχει κανένας παρατηρητής. Ο παρατηρητής προκαλεί

φόβο διότι ο παρατηρητής είναι το επίκεντρο της σκέψης. είναι το «εγώ», το «εγώ ο ίδιος», ο εαυτός, το «δικό μου». Ο παρατηρητής είναι ο λογοκριτής. Όταν δεν υπάρχει καμία σκέψη,

δεν υπάρχει κανένας παρατηρητής. Τούτη η κατάσταση δεν

είναι μια κενή κατάσταση. Απαιτεί πολλή διερεύνηση – δίχως

να δέχεστε ποτέ τίποτα.

— 10 —

Η αιτία κάθε φόβου

Η εξάρτηση από πράγματα, από ανθρώπους ή από ιδέες γεννά

φόβο. η εξάρτηση αναφύεται απ’ την άγνοια, απ’ την έλλειψη

αυτογνωσίας, απ’ την εσωτερική ένδεια. Ο φόβος προκαλεί

αβεβαιότητα στη σχέση νου και καρδιάς, βάζει εμπόδια στην

επικοινωνία και στην κατανόηση. Μέσω της αυτεπίγνωσης αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε, κι έτσι να κατανοούμε, το αίτιο του

φόβου, τόσο του επιφανειακού όσο και του βαθύτερου αιτιώδους και συσσωρευμένου φόβου. Ο φόβος είναι και έμφυτος

και επίκτητος. συνδέεται με το παρελθόν, και για να απαλλαγεί

η σχέση σκέψης και συναισθήματος από αυτόν, πρέπει να γίνει

κατανοητό το παρελθόν διά μέσου του παρόντος. Το παρελθόν

θέλει αδιαλείπτως να γεννά το παρόν, το οποίο γίνεται η αναγνωρίσιμη ανάμνηση του «εγώ» και του «δικού μου», του «εγώ

ο ίδιος». Ο εαυτός είναι η πηγή όλων των φόβων.__

Read More

Αλλαγή διάθεσης στη στιγμή: Tips για να εξουδετερώσετε τα αρνητικά συναισθήματα

 Έχετε αναρωτηθεί τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να ξεπερνούν τις δυσκολίες και να θριαμβεύουν; 

Έχετε αναρωτηθεί τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να ξεπερνούν τις δυσκολίες και να θριαμβεύουν;  Σκεφτείτε, για παράδειγμα, εκείνον τον παιδικό σας φίλο που πέρυσι τέτοια εποχή χώρισε και συγχρόνως έμεινε άνεργος. Θα μπορούσε κάλλιστα να καταρρεύσει ψυχικά όμως γρήγορα ανασυγκρότησε τις δυνάμεις του, με αποτέλεσμα σήμερα να απολαμβάνει την επαγγελματική επιτυχία και την προσωπική ευτυχία. Ποια αποδεικνύεται άραγε η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο άτομο που πελαγώνει με το πρώτο εμπόδιο και εκείνον που διαχειρίζεται με εξαιρετική μαεστρία τις μεγαλύτερες αντιξοότητες;

Μια πολύτιμη εργαλειοθήκη ευτυχίας

Η ερευνήτρια ψυχικής υγείας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και χαρισματική life coach, Dr. Olivia Remes στον χρηστικό οδηγό Αλλαγή διάθεσης στη στιγμή από τις Εκδόσεις Διόπτρα (σε μέγεθος για να το κουβαλάτε πάντα μαζί σας) σας εκπαιδεύει στην άμεση αντιμετώπιση του άγχους και οποιουδήποτε άλλου αρνητικού συναισθήματος. Ένα πακέτο επιστημονικών στρατηγικών μετατρέπεται στην πολύτιμη εργαλειοθήκη σας, στην οποία μπορείτε να ανατρέξετε οπουδήποτε και αν βρίσκεστε προκειμένου να αυξήσετε την αισιοδοξία, την αποφασιστικότητα και την αυτοπεποίθησή σας. Είστε λοιπόν έτοιμοι για μια επική ανατροπή της στάσης σας σε θέματα που αφορούν την κοινωνική, επαγγελματική ζωή αλλά και τις διαπροσωπικές σας σχέσεις;

Αλλαγή διάθεσης στη στιγμή: Tips για να εξουδετερώσετε τα αρνητικά συναισθήματα

Ενισχύστε την αποφασιστικότητά σας

Εντοπίζοντας τα νοητικά και συναισθηματικά μοτίβα που σας εμποδίζουν να αξιοποιήσετε τις απεριόριστες δυνατότητές σας, θέτετε τα θεμέλια των μεγαλύτερων υπερβάσεών σας. Γνωρίζατε, για παράδειγμα, ότι ο τρόπος που λαμβάνετε αποφάσεις επηρεάζει σημαντικά την πραγματικότητα σας; Στην περίπτωση που ανήκετε στους χρόνια αναποφάσιστους, που ζυγίζουν με προσοχή τα υπέρ και τα κατά ακόμη και της αγοράς ενός παντελονιού, συνειδητοποιήστε ότι το τέλειο σπίτι, η τέλεια καριέρα και το τέλειο προϊόν απλώς δεν υπάρχουν. Ύστερα, αναπτύξτε ανοχή στον κίνδυνο, αφού κάθε απόφαση ενέχει ρίσκο. Και όταν βρίσκεστε μπροστά σε σημαντικά διλήμματα, έχετε στο νου σας πως σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ όσο πιο πολύπλοκες είναι οι αποφάσεις, τόσο καλύτερο αποδεικνύεται να ακολουθήσετε την πρώτη, ενστικτώδη σας αντίδραση.

Αποχαιρετήστε την αναβλητικότητα

Και εάν συγκαταλέγεστε σε εκείνους που σκαρφίζονται αμέτρητες δικαιολογίες προκειμένου να αποφύγουν να κάνουν την αρχή σε μια δύσκολη συζήτηση ή να διευθετήσουν μια σημαντική υποχρέωση, καλώς ήρθατε στη λέσχη των αναβλητικών! Τι θα λέγατε στο εξής αντί να περιμένετε τον ιδανικό τόπο και χρόνο και την κατάλληλη διάθεση για να ξεκινήσετε ένα πρότζεκτ, να ριχτείτε κατευθείαν στα βαθιά, εκτελώντας το έστω και πρόχειρα; Μετατρέψτε τη δράση στη νέα αγαπημένη σας συνήθεια και ανεχτείτε τα παροδικά δυσάρεστα συναισθήματα που σας κατακλύζουν. Εξάλλου, τι προτιμάτε; Την πρόσκαιρη ικανοποίηση ή την εκπλήρωση των στόχων και των ονείρων σας;

Εξασκήστε τον αυτοέλεγχό σας

Συλλογιστείτε τώρα τις φορές που υποκύψατε σε έναν πειρασμό. Δεν θα ήταν υπέροχο να αντιστέκεστε σε όσες βλαβερές συνήθειες σας κρατούν πίσω; Η ικανότητα άσκησης αυτοελέγχου από μικρή ηλικία συνιστά ένδειξη μεταγενέστερης επιτυχίας στη ζωή. Όπως επιβεβαιώνουν μάλιστα σχετικές έρευνες, τα άτομα που ως νήπια μπορούν να αναβάλλουν την ικανοποίησή τους παρουσιάζουν περισσότερη αυτοπεποίθηση στην εφηβεία ενώ διαχειρίζονται αποτελεσματικότερα το στρες.

Στο εξής, όταν νιώθετε μια παρόρμηση που δυσκολεύεστε να ελέγξετε, δοκιμάστε να αφαιρέσετε τον πειρασμό από το περιβάλλον σας. Συνεπώς, εάν αποσπάστε συνεχώς από το κινητό σας όταν δουλεύετε, αφήστε το απλώς σε άλλο δωμάτιο και παρατηρήστε την παραγωγικότητά σας στην εργασία να εκτοξεύεται! Συνειδητοποιείστε τα οφέλη της αυτοσυγκράτησης. Πιθανότατα να λαχταράτε να απολαύστε τον καφέ σας το βράδυ όμως αντί να εστιάζετε στην ικανοποίηση που η γεύση του σας προσφέρει γιατί δεν σκέφτεστε τη νευρικότητα και την ταραχή που θα προκαλέσει στον νυχτερινό σας ύπνο;

Διαχειριστείτε αποτελεσματικά το στρες

Και πώς θα σας φαινόταν αν εκπαιδευόσασταν στην αποτελεσματικότερη διαχείριση του στρες; Στα πλαίσια έρευνας του Πανεπιστημίου της Δυτικής Καρολίνας, 84 συμμετέχοντες σε διαγώνισμα άλγεβρας χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και προτού ξεκινήσει η εξέταση έδωσαν στην πρώτη ομάδα να διαβάσει δέκα κόμικς, στη δεύτερη ποιήματα και στην τρίτη τίποτα. Η ομάδα που είχε διαβάσει τα κόμικς ήταν εκείνη που τελικά απέδωσε και καλύτερα στο διαγώνισμα, λόγω μειωμένων επιπέδων στρες. Εξασκηθείτε λοιπόν στην τέχνη του χιούμορ, προκειμένου να ενισχύσετε τη νοητική σας διαύγεια και, συγχρόνως, να επιτύχετε μια φιλοσοφική αποστασιοποίηση από τη ζωή -όπως είχε επισημάνει κάποτε ο Φρόιντ.

Περισσότερη αισιοδοξία και λιγότερη μοναξιά

Τις φορές που νιώθετε χαμένοι στις αμέτρητες υποχρεώσεις σας, αντί να πελαγώνετε σταματήστε για λίγο ό,τι κάνετε και πάρτε βαθιές ανάσες. Αφού ανακτήσετε την ηρεμία σας, σκεφτείτε: Από όσα πρέπει να δρομολογήσετε, τι θα σας ωθούσε να νιώσετε ένα αίσθημα επίτευξης; Κάντε το! Αγκαλιάστε τον ανήσυχο νου σας όπως θα αγκαλιάζατε ένα μικρό, φοβισμένο παιδί και ξεκινήστε να ενεργείτε με βάση τους στόχους σας, όχι τη διάθεσή σας. Επιπλέον, προτιμήστε να περνάτε χρόνο με ανθρώπους που δεν σας κόβουν τα φτερά, αφού τα συναισθήματα είναι μεταδοτικά. Σε κάθε σχέση, μην παραλείπετε να θέτετε στον εαυτό σας το παρακάτω ερώτημα: Νιώθω πιο αστείος και ελκυστικός πλάι στο συγκεκριμένο άτομο ή μήπως αισθάνομαι ανεπαρκής δίπλα του;

Και όταν σας κυριεύει η μοναξιά, εστιάστε στο τι μπορείτε να κάνετε για να σπάσετε τον φαύλο κύκλο. Δείξτε ενδιαφέρον για τους άλλους αλλά όταν αντιδρούν με χλιαρό τρόπο απέναντι σας, αποδεχτείτε το απρόβλεπτο της ανθρώπινης φύσης και μάθετε να το ξεπερνάτε. Εξασκηθείτε στην ενεργητική ακρόαση, που θα ενισχύσει τη σύνδεση και την εγγύτητα με τον συνομιλητή σας. Τέλος, εκπαιδευτείτε στο να αισθάνεστε όμορφα ακόμη και όταν κανείς δεν είναι κοντά σας.

Η ευκαιρία της μετατραυματικής ανάπτυξης

Στην περίπτωση που χωρίσατε πρόσφατα ή πήρατε διαζύγιο, η εξήγηση που δίνετε στον εαυτό σας για το συγκεκριμένο γεγονός θα έχει σημαντικές συνέπειες στη διάθεσή σας. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε πως ερευνητές του Χάρβαρντ που μελέτησαν τη νοοτροπία χωρισμένων γυναικών διαπίστωσαν ότι όσες απέδιδαν το διαζύγιό τους σε προβληματική αλληλεπίδραση και όχι σε ατομική ευθύνη ένιωθαν πολύ πιο χαρούμενες.

Για να διαχειριστείτε τη συγκεκριμένη δύσκολη κατάσταση, δοκιμάστε και την άσκηση των τριών καλών: Σκεφτείτε τρείς θετικές πτυχές του χωρισμού σας και καταγράψτε τες στο χαρτί. Ύστερα, αρχίστε να εξελίσσεστε στον σύντροφο που επιθυμείτε να έλξετε. Βρείτε τον εαυτό σας και το νόημα στη ζωή και τότε θα συναντήσετε την αγάπη.

Και όταν σας συμβαίνουν πράγματα πέρα από τον έλεγχό σας, αποφύγετε να καταπνίγετε τα συναισθήματά σας. Βιώστε τη λύπη, τον θυμό, ακόμη και την απόγνωσή σας, όμως έπειτα γυρίστε σελίδα. Θυμηθείτε, εξάλλου, πως η μετατραυματική ανάπτυξη ισοδυναμεί με την ευκαιρία σας να συνειδητοποιήσετε τη δύναμή σας και να ανατρέψετε τον ρου του πεπρωμένου σας.

Μια ουσιαστική αλλαγή πορείας ζωής

Η Dr. Olivia Remes στο βιβλίο Αλλαγή διάθεσης στη στιγμή από τις Εκδόσεις Διόπτρα σας προπονεί για μια ζωή πλημμυρισμένη από χαρά και γαλήνη. Εντοπίζοντας όσα νοητικά και συναισθηματικά μοτίβα σας φράζουν τον δρόμο προς την εξέλιξη, συνδέεστε με το εσωτερικό σας φως και μεταμορφώνετε την καθημερινότητά σας με τρόπους που ουδέποτε φανταστήκατε.

Και Το αλλάζω διάθεση στη στιγμή αποδεικνύεται τελικά ο πολύχρωμος χάρτης της προσωπικής σας ευτυχίας, το ισχυρό αντίδοτο στις αντιξοότητες που συναντάτε στην πορεία σας, ο ενθουσιώδης φίλος που αναπτερώνει την ελπίδα σας στους πιο χαλεπούς καιρούς και ο εμπνευσμένος καλλιτέχνης που ζωγραφίζει ένα πηγαίο χαμόγελο στα χείλη σας.

Read More

ψυχική γαλήνη

 Αισθάνεστε συχνά αγχωμένοι, ανήσυχοι, ανασφαλείς, ανήσυχοι ή απλά πολύ απασχολημένοι για να είστε ήρεμοι; Σε έναν χαοτικό κόσμο, η εύρεση της ψυχικής γαλήνης μπορεί μερικές φορές να είναι δύσκολη.

Περιγράφεται επίσης ως εσωτερική ηρεμία, γαλήνη ή αίσθημα ικανοποίησης, η ψυχική γαλήνη μπορεί να σας βοηθήσει να νιώσετε άνετα και συγκεντρωμένοι μέσα στο χάος. Αυτό το άρθρο διερευνά πώς μοιάζει η ψυχική γαλήνη και πώς μπορείτε να τη βρείτε και να τη διατηρήσετε.

Πώς μοιάζει η ψυχική γαλήνη στην καθημερινή ζωή

Αυτά είναι μερικά από τα σημάδια και τα χαρακτηριστικά της ψυχικής ειρήνης:

Αισθάνεστε άνετα στο πετσί σας και άνετα με τον εαυτό σας

Να μπορείτε να αντιμετωπίζετε με άνεση τους μικρούς καθημερινούς στρεσογόνους παράγοντες

Να είστε ικανοποιημένοι με τη ζωή σας και να αποδέχεστε τις συνθήκες όπως είναι

Να αισθάνεστε σίγουροι ότι μπορείτε να διαχειριστείτε οτιδήποτε έρχεται στο δρόμο σας

Να έχετε ενσυναίσθηση προς τους άλλους και να είστε σε θέση να οικοδομήσετε υγιείς σχέσεις

Να μην εξαρτάστε από την έγκριση των άλλων για την ευτυχία σας

Να έχετε μια ήρεμη και θετική στάση απέναντι στη ζω

Τι συμβαίνει όταν δεν έχετε ψυχική ηρεμία;

Αν δεν έχετε ψυχική ηρεμία, μπορεί να βιώσετε:

Στρες: Μπορεί να είστε συνεχώς αγχωμένοι και να νιώθετε ανίκανοι να ανταπεξέλθετε σε όλα όσα έχετε στο πιάτο σας. Μπορεί συχνά να αισθάνεστε σωματικά και συναισθηματικά εξαντλημένοι. Μικρές αναποδιές μπορεί να σας φαίνονται συντριπτικές.

Ανασφάλεια: Μπορεί να μην αισθάνεστε αυτοπεποίθηση και να αμφιβάλλετε συνεχώς για τον εαυτό σας και τις ικανότητές σας. Μπορεί να αναζητάτε την έγκριση των άλλων και να αφήνετε την ευτυχία σας να υπαγορεύεται από αυτούς.

Άγχος:1 Μπορεί να αισθάνεστε συνεχώς ανήσυχοι ή αγχωμένοι για κάτι, γεγονός που μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε ανήσυχοι ή τεταμένοι. Μπορεί επίσης να εμφανίσετε σωματικά συμπτώματα όπως ταχυκαρδία, υπεραερισμό, ναυτία, τρόμο και εφίδρωση.

Κατάθλιψη:2 Μπορεί να αισθάνεστε δυσαρεστημένοι για τη ζωή σας και να βιώνετε συναισθήματα ενοχής, ντροπής, αδυναμίας ή απελπισίας. Μπορεί να διαπιστώσετε ότι αποσύρεστε από τους άλλους και ότι δεν θέλετε να κάνετε πράγματα που κάποτε σας άρεσαν. Μπορεί επίσης να αισθάνεστε κουρασμένοι, να δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε και να παρουσιάσετε αλλαγές στο βάρος σας.

Σύγκρουση: Μπορεί να διαπιστώσετε ότι βιώνετε ένταση και συγκρούσεις στις σχέσεις σας στο σπίτι, στη δουλειά, στο σχολείο ή στον κοινωνικό σας κύκλο.

Γιατί δεν μπορώ να βρω ψυχική ηρεμία;

Αυτοί είναι μερικοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να είναι δύσκολο να βρείτε εσωτερική γαλήνη:

Καταστάσεις ψυχικής υγείας: Μπορεί να δυσκολεύεστε περισσότερο να νιώσετε ηρεμία αν έχετε κάποια κατάσταση ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη ή άγχος.

Δύσκολες περιστάσεις: Μπορεί να είναι δύσκολο να νιώσετε γαλήνη αν βιώνετε δύσκολες καταστάσεις, όπως η απώλεια μιας θέσης εργασίας ή η απώλεια του σπιτιού σας μετά από μια φυσική καταστροφή.

Στρες ή άγχος: Μπορεί επίσης να δυσκολεύεστε να βρείτε εσωτερική γαλήνη αν κάτι σας αγχώνει ή σας αναστατώνει. Μπορεί να είναι χρήσιμο να το εντοπίσετε, να λάβετε μέτρα για να το επιλύσετε ή να αποδεχτείτε ότι δεν μπορείτε να το αλλάξετε. Η επεξεργασία των συναισθημάτων σας σχετικά με αυτό θα σας βοηθήσει να νιώσετε πιο γαλήνιοι.

Εάν αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να το αντιμετωπίσετε αυτόνομα, μπορεί να είναι χρήσιμη η επίσκεψη σε έναν πάροχο ψυχικής υγείας για υποστήριξη.

Τρόποι για να αποκτήσετε ψυχική ηρεμία

Αυτά είναι μερικά βήματα που μπορούν να σας βοηθήσουν να βρείτε ψυχική ηρεμία.

Αναπροσαρμόστε τις αρνητικές σας σκέψεις

Συχνά, ο μεγαλύτερος επικριτής μας είναι η γκρινιάρα φωνή στο κεφάλι μας που μας λέει αρνητικά πράγματα. Οι αρνητικές σκέψεις μπορούν να σας κλέψουν την ψυχική σας γαλήνη και να σας δυσκολέψουν να νιώσετε χαλαροί και ικανοποιημένοι.

Πώς να επαναπροσδιορίσετε τις αρνητικές σκέψεις

Μπορεί να είναι χρήσιμο να αμφισβητήσετε τις αρνητικές σκέψεις και να εξασκηθείτε στην αναδιαμόρφωσή τους. Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να πείτε στον εαυτό σας:

“Αυτή είναι μια δύσκολη κατάσταση, αλλά τα πράγματα δεν θα είναι πάντα έτσι. Μπορώ να το ξεπεράσω”.

“Αυτό είναι ένα δύσκολο έργο, αλλά ξέρω ότι μπορώ να τα καταφέρω αν καταβάλω σκληρή προσπάθεια”.

“Δεν είμαι τέλειος, αλλά είμαι περήφανος για την πρόοδο που έχω κάνει”.

“Τα λάθη συμβαίνουν και μαθαίνω από αυτά για να βελτιωθώ στο μέλλον”.

Αποδεχτείτε τα πράγματα που δεν μπορείτε να αλλάξετε

Η ζωή μπορεί να είναι απρόβλεπτη και μερικές φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με δύσκολες καταστάσεις που δεν μπορούμε να αλλάξουμε, όσο κι αν το θέλουμε. Για παράδειγμα, ένα αγαπημένο πρόσωπο μπορεί να διαγνωστεί με μια σοβαρή κατάσταση υγείας, ένας στενός φίλος μπορεί να μετακομίσει, μια σχέση μπορεί να μην αποδώσει ή ένα αγαπημένο κατοικίδιο μπορεί να πεθάνει.

Μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπίσουμε πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε αναστατωμένοι, αγχωμένοι ή άβολα, αλλά είναι απαραίτητο να το κάνουμε για να αποκτήσουμε ψυχική ηρεμία. Η κατά μέτωπο αντιμετώπισή τους μπορεί να σας βοηθήσει να θρηνήσετε για την απώλειά σας και τελικά να μάθετε να αποδέχεστε τις συνθήκες. Το να αποφεύγετε την κατάσταση, να προσποιείστε ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά ή να υποθάλπετε θυμό και πικρία δεν θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε ψυχική γαλήνη.

Μην συνδέετε την ευτυχία σας με εξωτερικές συνθήκες

Μερικές φορές αναζητούμε την εσωτερική γαλήνη από εξωτερικές πηγές. Για παράδειγμα, μπορεί να σκέφτεστε: “Θα είμαι ευτυχισμένος όταν πάρω προαγωγή” ή “Θα μπορέσω να χαλαρώσω μόλις τελειώσει η φορολογική περίοδος”. Ωστόσο, είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι δεν μπορείτε να συνδέσετε την ευτυχία σας με εξωτερικούς παράγοντες πέρα από τον έλεγχό σας. Πρέπει να τη βρείτε μέσα σας και να εφαρμόζετε μια χαρούμενη, χαλαρή και θετική στάση σε ό,τι κάνετε. Αντί να περιμένετε να αλλάξουν τα πράγματα για να βελτιώσετε τη νοοτροπία σας, η αλλαγή της νοοτροπίας σας μπορεί να σας βοηθήσει να βελτιώσετε τα πράγματα.

Εξασκηθείτε στην αυτοφροντίδα

Η αυτοφροντίδα μπορεί να πάρει πολλές μορφές, ανάλογα με τις ανάγκες σας:

Σωματική: Η σωματική αυτοφροντίδα περιλαμβάνει τη φροντίδα του σώματός σας εξασφαλίζοντας επαρκή ξεκούραση, διατροφή και άσκηση.

Συναισθηματική: Συναισθηματικά μιλώντας, η αυτοφροντίδα μπορεί να μοιάζει με τον καθορισμό ορίων με τους ανθρώπους στη ζωή σας για να προστατεύσετε τον εαυτό σας. Μπορεί επίσης να σημαίνει το κλείσιμο της αρνητικής αυτο-ομιλίας.

Κοινωνική: Το να περνάτε χρόνο με τους αγαπημένους σας αποτελεί σημαντικό μέρος της αυτοφροντίδας. Η κοινωνική αυτοφροντίδα μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την αποκοπή ανθρώπων ή κοινωνικών δραστηριοτήτων που δεν σας ικανοποιούν.

Διανοητική: Η διανοητική αυτοφροντίδα μπορεί να περιλαμβάνει την ανάγνωση περισσότερων βιβλίων που σας αρέσουν, την καθημερινή λύση σταυρόλεξου ή την εξεύρεση χρόνου για ένα νέο χόμπι.

Πνευματική: Η πνευματική αυτοφροντίδα μπορεί να περιλαμβάνει διαλογισμό, να προσέχετε την παρούσα στιγμή, να ακούτε μουσική ή να ασκείτε τη θρησκεία στην οποία πιστεύετε.

Προσωπική: Αυτή η μορφή αυτοφροντίδας περιλαμβάνει να κάνετε πράγματα που σας ευχαριστούν, όπως να περπατάτε στη φύση, να κάνετε ένα χαλαρωτικό μπάνιο ή να μαγειρεύετε ένα γεύμα που σας αρέσει.

Εάν η ψυχική ηρεμία σας διαφεύγει συνεχώς και αισθάνεστε συχνά αγχωμένοι, ανήσυχοι ή ανήσυχοι, μπορεί να είναι χρήσιμο να επισκεφθείτε έναν πάροχο ψυχικής υγείας για υποστήριξη.

Read More